1.
(Bera app., BeraLzM),
biarkun.
Obligación.
Orratz ori asmatu dutenak diotenez, erabilliko duanaren bearkunak oek dira.
EEs 1914, 274.
Bazkintzak onek beiak estaltzeko zekor geiago ipinten diardu, eta zekorrok euren biarkuna ondo bete al ixan dagijen, zekordunai diruz lagunduko yake.
ForuAB 89.
Jakin biar dogu, ba, Kistar-biarkuna, / bete biar dogula / Berak dirauskuna.
Enb 208.
Artian zintzo bete daiguzan / geure biarkun gustijak, / egunen baten argi-ein daiskun / betiko zorun-euzkijak.
Ib. 143.
Besarkatu ama zar Euzkera kutuna / eta zintzoro bete zeure biarkuna.
Ib. 50.
Euskaldun izateak bere damu-aldiak badarakartzigu besteoi ere, baña ori ezta arrazoi bat gure bearkun estuari gibel emateko.
Ldi (carta a Or, 20-1-1930, ap. DRA
).
Nere biarkunaren zama astun au lepo-gaiñetik kendu-naian nabillela.
Ldi Ezkond 34.
Beren bearkunari astun iritzita.
Ib. 32.
Erri-irakaskintza gaietzazko laterkera-biarkunak bete ezkero.
"Los requisitos constitucionales en materia de instrucción pública"
.
EAEg
9-10-1936, 8.
Ez-bear latzen batek bakarrik azkatu ditzake bearkun onetatik.
Ib. 20-4-1937, 1536.
Laterriaren Bearkun Orokarrak deritzan atal ortako Sari Egingeak izeneko lenengo atal-buruko 5gn. atalari.
"Obligaciones generales del Estado"
.
Ib. 3-6-1937, 1757.
2.
Necesidad.
Yainkoaren ederragatik, pozikan edozer yasan bear dezu: neke, min, ziltza, mutirikeri, kezka, bearkun, eri, irain.
Ol Imit III 35, 2 (Ch beharrak, Pi bearrak).