1.
(V-och(msOch)
ap. A
; SP, H),
gurentu (A).
Crecer.
"Croître"
SP.
"Desarrollarse, crecer"
A.
Baldin bathaiatzen bahaiz / iadanik gurendua / Erromako Elizetan busti zakek burua.
EZ Man I 19.
Haur merda, gurentu denean alfer da.
O Pr 220.
Urguillukerian, [...] eta banokerietan iaiotzen eta gurentzen diren gizonen bertute eta abantail ederrek eztute on-iduri hutsa baizen.
SP Phil 200 (He 202 haziak direnean).
Alferkeriak bere bazka gaztetasunean kausitzen baitu, han hazten, gurentzen eta bazkatzen da.
ES 186.
2.
(Lar Sup, H (G, L, BN), A).
Aumentar.
Berzeei berriz gurentzen / zaizte bere gogoak, / zeren etxetan dituzten / bihi eta arnoak.
EZ
Eliç
282.
Nori berea errendaturik geldituko zaitzan aphur hek sumatuko dira, berretuko dira, gurenduko dira.
Ax 249 (V 167).
3.
"Lozanear"
Lar.
4.
(Dv→A).
"Prosperar"
A.