1.
(L, BN; Hb, Dv),
bigurrikatu,
buhurrikatu (S),
buhurekatu (S)
Ref.:
A(bihurrikatu, bühürekatü);
Lh(bühürrikatü)
. Retorcer; torcer."Intensif de bihur, -tze, 'tordre avec force'. On dit aussi bihurdikatze. Begithartea bihurrikatua zuen, il avait la face toute contractée"Dv.
v. bihurdikatu, bihurkatu,bihurritu (4). Elhorriz khoro bat bihurrikaturik, ezartzen diote buruan. DvMc 15, 17 (He bihurkatu, HeH, Leon bihurdikatu).
Pobre lepradun parrasta bat, batek duela erhi bat leprak jana [...], bertze batek begitartearen zathi bat falta, edo beso bat bihurrikatua. Ducq 152.
Naiz bere gogoa biurrikatu bear artarako. TAgUzt 96.
Sugeak bezela bigurrikatzen zidak biotzondoa zerbaitek. Ib. 50.
Bizarra eskuz biurrikatuz. ZaitPlat 151.
Eta nola sabela anpatzen zaion kukubiari (konkonbroari) belar artean biurrikatuz. IbiñVirgil 110.