1.
Oyente.
v. aditzaile.
Bada arritu ta txarmaturik utzi zituzten beren adile guziak ekusi ta esan ziezten gauz on onen berriarekin.
Mb IArg I 104.
Fede santa ta siñistanza munduko adilleen biotzean sartu zutenak.
Ib. 357s.
Predikar herejeak esan zien bein inditar bere adilei.
Mb IArg II 268.
Santuaren adille gaistoen zenbaitek egin zutena.
Ib. 94.
2.
adila
(H (que cita a fB); -ia det., Izt 44v). Entendimiento. "Entendement, intelligence" H (s.v. adimendua). v. adilari.
Geure adilia edo entendimentuba berez laburra dana Zeruko misterijuak ezaututeko.
fB Ic I 5.
Batzuk dira eureenez adilla argijagokuak.
Ib. 169.
Argitu egizuz geure adillak.
fB Ic II 270.
Ija ezdaukee zetan kansau geure adilliaren begijak luurreko gauza naastaubai ta itxusijai begira.
Ib. 85.