1.
(V-gip (+ -kaatu), AN-araq, B, Sal; Lar, H (-th-), VocB),
muturketu (AN-larr-ulz)
Ref.:
A; Iz ArOñ , Ulz (muturkétu); Asp Leiz (arrotu); Satr VocP. "Hocicar, hozar la tierra"Lar.
"
Alhor handi bat ere muthurka dezake gau batez basurde batek
"H.
Cf. VocNav: "Muturquiar, hozar los cerdos (V. de Odieta)". Bil ezak zitua, bil ezak, muturkatu dukan lur ortan. OrMi 59 (dirigiéndose a un contrario al que ha derribado).
Gaztain zâr ori muskildu, bildu, / zaborrez estal ezazu, / larre-zerri naiz ezkur-basurdek / ez dezaten muturkatu. OrEus 87.
azpiadiera-1.1
Rascar la superficie, indagar. Muturkatu ezkero, berriz, ez uke paltako, Austin mendian moskortu egin dala esango lukean mingain gaiztorik. LekEunD 45.
sense-2
2.
(A),
muturketu (B ap. IzetaBHizt2). "Tropezar"A.
"
Muturketu nitzen ta lurrera erori
"IzetaBHizt2.
Artuko zaituzte beren eskuetan, arri zenbaiten kontra muturka etzaitezin. EchnMt 4, 6.