(G ap. A
; Lar, H),
aparzu (B ap. A
).
Espumoso.
Piska bat urrutixiago arkaitz idorrak, baso larratsuak, ujol apartsuak, ibar beltzak eta beste asko gauza naspillatuak.
Camp EE
1882a, 34.
Aurreragoko egunean añ bare gelditu zan itxasoa guztiz egoan arro, bere zabaltasun danean kiskur, bizi ta apartsu.
Ag Kr 153.
Errekastoak, oso puzturik, irakiten ta apartsu zijoazen ibarretara.
Ag G 153.
Beruna bezela, ur apartsuetan, / sakoneraño amildu dira.
Ol Ex 15, 10 (Dv ur muthirietan).
Jatxi berririko errebero apartsua karriatzen.
Etxde JJ 92.
Aize gogor arek katxoi zuri, beso apartsuak, koska bitsezkoak edonun edonun agertzen zituan ur gain.
Erkiag Arran 162.
Erreka-zarata / apartsuz, zabala.
Gand Elorri 69.
Oiek esan zituen Proteuk eta itsasora bota zuen bere burua ur zurrumillo apartsua inguruan eraikiaz.
Ibiñ
Virgil
118.
v. tbn. TP Kattalin 181.