1.
Singular (en gram.
).
Izen-ordainen numeroak edo kontuak zenbat dira? Bia, singularra edo bakharrekoa, hala-nola ego; pluralekoa edo hainitzetakoa, hala-nola nos
.
ES 363.
2.
Individual.
v. bakarkako.
Jesusek emen orazio isilla eta bakarrekoa aitatzen du; baña ez da uste izan bear, agirikoa eta lagunakikoa debekatzen duela.
Lard 383.
--Zeinbat erakoa izan leiteke erregu aozkoa? --Irutakoa: agiriya, batabesteagazkoa eta bakarrekoa.
Itz Azald 61.
--Zer da erregu bakarrekoa? --Bakotxak bere bakarrean egiten dabena.
Ib. 61.
Emen be bakarrekuak baño txikiagoak, eta iruna sartu ginduezan [zeldetan]
.
Gerrika 101.
3.
Singular, especial.
Cf. Erkiag BatB 28: "Bakarrekoa" [el nombre de un diario] bere izenak diñona zan, iraizean begiratu ezkero. Bere kabuz ta jarei, iñoren buztarpe jardun bage, asmo askatuen eta burueta zorrotzen jabe zana.
Alderdi onetako gizonak bizikera edo gogo-lantze oso berezi eta bakarreko bat zerabilten.
JMB ELG 24.