1.
(BN, S; VocBN
→Dv),
ganu (R)
Ref.:
A (gano, ganu); Lh Eusk 1919-1920 (II), 78 y 79; Lrq; Gte Erd 2, 170.
Gana, disposición; afición. "Disposition pour un travail" VocBN. "Humeur" Lh Eusk 1919-1920 (II), 78. "Tendance, goût, disposition" Ib. 79. "Entrain pour le travail. Etym. béarn. gane (gano à Oloron et au Sud d'Oloron), envie, désir" Lrq. "Laneko ganua badüzü (S)" Gte Erd 2. "Kabaliek badizie bere ganua (S)" Ib. 170 s.v. istinto (junto a sen, usma, etc., de otras zonas).
Anixko ganu dud xakiteko zerbait orren familiatik.
Mdg 143.
Nago xateko ganurik bage etsi-etsia.
Ib. 153.
Nirire ganiua gentu zaitad.
Ib. 122 (v. tbn. 146).
Zalgizek badu bizikleta-lasterrentako gano berhezi bat.
Herr 17-10-1957, 3.
Jualterok, bahe eta jualte / ganuekin aldiz lantzen.
Casve SGrazi 110.
Ziek nahikünte hori / soreraz zazie herrian, / gano horiek beitira / hebenkuetan azkarrian.
'Puisqu'il y a chez nous de si belles aptitudes'
.
Ib. 62.
2.
"
Harriak ganua behera dizu (Sc), la piedra se inclina abajo"
A.
3.
(S).
"Secreto. Gaiza bakotxak badizu bere ganoa, cada cosa tiene su secreto"
A.
4.
"(S), agradable"
A.
"(S-saug), convenable, opportun, profitable"
Lh.
Cf. GANO IZAN.
GANO IZAN.
"Agradar. Gaiza hori etzitazut gano, eso no me agrada" A.
Jota ori euskaltzale askori etzaie gano (no les agrada)
.
Broussain Eusk
1919-1920 (II) 33.