(V-arr-m-oroz-ple ap. A).
Inquietud, desasosiego.
Zeure bijotzeko kezka ta artegatasunak.
Ur MarIl 87.
Arriskurik andienen artean artegatasun bage.
Ag Kr 31.
Txomiñeri joan jakan eukan artegatasuna (artega = inquieto).
Echta Jos 23.
Artu eban artegatasunaz oso gexotu zan.
Ib. 110.
Bere aittamak eta auzokoak ibittu (calmar) eben bere artegatasuna.
Ib. 53s.
Ekatx gogorra zan baña, Donata bere etxean lez, artegatasun baga, egozan ontzikoak eguraldi onari itxaroten.
Ib. 275.
Neurtitzak eztiki darizkio. Artegatasunak zastaturik noizbait; ituntasunak erremindurik besteetan.
TAg Y
1933, 23.
Nabari zitzaion gorputz lirain artan / biurrikerian artegatasuna.
TP Y
1933, 88.
Banekusen nik au guztia, ta etorriko zitzaizkidan kezkak eta artegatasunak.
Txill Let 41.
Theresaren artegatasunaz konturatu zen eta polliki pausatu zuen ohearen gainean.
Mde HaurB 23.
Ez baitugu horrela geure kezka edo artegatasuna baizik aditzera ematen.
MEIG VI 166.