1.
(
Sal ap. A
) .
(Aprox. de aski; con vb.).
"Casi bastante"
A.
Eta nola iduritzen baitzait oraikotzat ja askitsu mintzatu naizela.
ES 200.
(Con sust.).
Iduritu zitzautalarik askitsu harri ba nuela, hasten naiz zimenduen ateratzen.
Etchebarne 83.
2.
(Ht VocGr, Lar Sup, Dv, H) .
(Adj.).
"Suffisant"
Ht VocGr 428.
"Suficiente"
Lar Sup.
"À peu près assez"
Dv.
"À peu près suffisant"
H.
ASKITSU IZAN
(Con aux. trans.). Tener suficiente.
Gau osoan airean nuk hiregatik, eta askitsu badiat.
Larz Iru 80.
Huna kantuz emanak zonbait abisu, / konprenitzeko badu jendeak askitsu.
Xa Odol 120.