1.
(Bera),
arrotz-zale.
Partidario de lo foráneo o los foráneos.
"Aficionado al extraño"
Bera.
Ezkara españarrak, / Ez arrotzaliak, / Ez maketuen edo / Motzen aizkidiak.
AG 2398.
Zer esan gura dau arrotzale-k? Arrotzaren aizkidia [...]. Zeintzuk dira, ba, euzkeldun erriko alderdi arrotzaliak?
Ib. 1605.
Euzkeldun arrotz-zale asko dagoz.
Otzarri (ap. NeolAG
).
Irakaslarija, jazoten dan legez, arrotza ta arrotzalia zan.
BAizk Ipuin 76 (ap. DRA).
Ezarri dautsen zikintasuna / Arrotzalien koipiak / Garbituteko, ingorritxuak / Damotsez gure gastiak.
Enb 36.
Arrotzalien erruz eruan / Ebezan gaztelerrira.
Ib. 48.
Hortik zuen noski arrotz-zale zelako izena. Ez zen gauzak dauden-daudenean hartzen dituztenetakoa. Beretarrenak, etxekoenak, baldin baziren batez ere.
MEIG VIII 70.
2.
arrotz-zale.
Acogedor, que recibe.
Bidutzi garai-eziñaren soin ori! ate arrotz zaleen zabaleran etzanda, elzetik beti omen diarduk.
Zait Sof 150 (se refiere a las puertas del Hades).