1.
(Sal, S ap. A
; -kh-Dv),
zokotarin (R ap. A). Misántropo."Celui qui cherche à se dérober aux regards"Dv.
"Hombre que huye de las gentes por temperamento"A.
"Misántropo, el que trata de evitar que le miren las gentes"Ib. Zokokari-ioera duzu, erditokitik alde barreiatzen dana, alegia. ZaitEG 1956 (3-4), 36.
Ilun, goibel, negarti ta zokokaria omen zan. ZaitPlat 30.
azpiadiera-1.1
Azkenean atxikitzen du zartzaro adiskide-gabe, indarke, zokokari, gaiztetsiak; aro ontan, gaitz guztien gaitzak batera bizi oi dira.Zait Sof 141.