2.
(L, B, S; -akh- H, Foix),
eskomakila.
Ref.: A EY III 267; Lh; Izeta BHizt.
Criado, subalterno, empleado; sicario.
"Personne dont on se sert à sa guise, qu'on emploie selon toutes volontés, à quoique ce soit"
H.
"Complice (en mauvaise part)"
Foix.
Pineten esku-makillak, / Arrogatzaile abillak.
Monho 64.
Fuera Berdoly! Kuku framazonen esku-makila!
HU Aurp 145.
Heien [framazonen] esklabo eta eskumakil.
Ib. 175.
Han eztie izentatzen depütatü edo zenatür bezala framazuik ez eta framazuen adiskiderik edo eskümakhilarik.
ArmUs 1906, 77.
Masoien eskumakil izan zala.
Or SCruz 139.
Heltü zeitadanian ene ixterbegia / Poñar bat ezarri deiot bulharrila, / Balaz kargatürik arma eskomakila.
Herr 5-7-1956, 4.
Guzien nagusi bearra, ordea, guzien esku-makil eta mutil gertatzen zan azkenik.
Zait Plat 151.
Gure oianetan eta zokoetan or dabil piztitzar bat giza-odol billa, Yainkoaren eskumakil.'Un fléau des dieux'. Or Mi 136.