1.
Observar; tener en cuenta, tomar buena nota; notar, darse cuenta.
Zarraizkidate guzi bertan itzok ongi notaturik.
Amendux 13.
Abemaria asi baize, / ezin oi det notatu.
Lazarraga B27, 1204r.
Pena partikularentzat hau behar duk notatu / zein ohi baitute zuhur guztiek aboatu.
EZ Man I 106.
Iakin nahi baduzu illhargia zein den zahar edo zenbat egun dituen hasi dela hirur gauza notatu behar ditutzu.
EZ
Eliç
XXXI.
Zergatik edo nola gauza hau hunela gerthatu zen iakitea gatik nota ezazue lehenbizirik San Franzesi.
Harb 415.
Pensamenduzko bekhatuak dira kofesatzeko gaitzenak, baina erraixtea gatik nota beitea laur gauza: [...].
Ib. 157.
Que nos estamos degenerando / mediante da alkoola, / y a pasos muy agigantados / askok notatzen ez degula.
MendaroTx 70.
2.
Marcar, señalar.
Baldin zenbeitek gure hitza obeditzen ezpadu, epistolaz hura nota ezazue.
"Marquez-le par lettres"
.
Lç 2 Thess 3, 14 (He goardia emozue, TB seinhala zazue, Dv nabarmen erakhutsazue
).
Gehiagoak bestetan notatuak dira p.o. letra hauk diren lekhuan.
Harb 457.
3.
(BN-arb ap. Gte Erd). Anotar, apuntar; copiar. "Apuntatzen ari naiz (G-azp), notatzen ari niz (BN-arb)" Gte Erd 19.
Zeinek delientki notatu baititu frantzesez eta hala nik ez itut hemen ezarri nahi. Harb 463s. Bertso berri batzubek / asi naiz notatzen, / txit komeni dirala / zait iduritutzen. Arrantz 23. Nere dotriña dago / garbi irakurriya, / notatu eta paperan / klaro ezarriya. Ud 76. Orain erderaz notatzera noa, edo kopiatzera, emen
daukatan Federazioko informe eta resultado guzia. Albeniz 142.
4.
(Part. en función de adj.).Notable.
Lau [idi] juan ziran eta / bat egon notaue.
EusJok II 96.
notada. (Forma de fem.).
Notable.
Ill[ustre] abadesa notadea.
Lazarraga B15, 1180v.
NOTATZEKO.
Digno de tener en cuenta.
Hitz notatzekoak ziren hauk, eta segur ongi erranak.
Ax 407 (V 265).