(-bürü S; Dv),
abere-buru
Ref.:
A;
Lh;
Lrq (abere)
.
Res, cabeza de ganado.
"Tête de bétail [...]. Baditut hamar abelburu, j'ai dix têtes de bétail"
Dv.
Aintzinean, hamar abere buru hazten ziren lekhuan, orai badira hogoi.
Dv Lab 92 (135 abere buru).
Bortz abere buru; orga pare bat, eta zer ez oraino?
HU Zez 165.
Zonbat abere-buru duten, zer uzta biltzen urtheka.
JE Ber 31.
Sei edo zortzi abere-buru koka zitazken doidoi hemen.
Ib. 58.
Merkhatukotz zauzkan abelburu ederrenak.
GaztAlm 1934, 105.
(ap. DRA)
Herriko abelbürü larri eta xehiak oro ezagützen bazütian.
(S).
A EY II 315.
Eta beste abelbüriak: / horiek ezin sinhesteko! / Behi, bohor, zamariak / dütützie gisa orotako.
Casve SGrazi 90.