1.
(
T-L),
urgaizle,
urgaitzaile (
H).
(El) que ayuda, apoya; consolador.
"Secourable"
T-L.
Hura düzü egiaren erakaslia [...] herstüran ürgaizlia.
Ip Imit III 55, 6 (Mst hersidüraren konsolazionia).
Uste al-duzu Dabidek zure aitari lotsa agertzearren bidali dizkizula urgaizleok?
Ol 2 Sam 10, 3 (Dv gozakari-ekharle
).
Aitzin baitoa lurpekoen urgazle oin-xuria etxean barrena.
Zait Sof 48.
Zori-gaiztodunaren babes-toki, abaro ta urgazle bakarra dala.
Ib. 112.
Josu! erruki zakit, / oiñaze-kezkaldian / bai-zaitut urgazle.
Onaind MEOE 733.
Zurzaren ürgaitz ta behardüner emaile.Egiat 265.
(Miembro) correspondiente (de una corporación).
Urgazleak.
"Correspondientes"
.
Eusk
1919-20 (I) 14.
Belaustegigoitia'tar P. euskaltzain urgazleak [...] egindako ikerpena.
Eusk 1919-20 (II) 62.
Euskaltzain eta urgazleetatik bakar batzuk aipatuko dizkizut.
Or EEs
1927, 249.
Eskualzain urgazle gazteenari gure goresmenak.
Herr 2-11-1961, 1.
Euskaltzaindiko urgazle be izan da.
Alzola Atalak 105.
Euskalaria bera, eta Euskaltzaindiaren urgazlea.
MIH 202s.
Urthe huntan Bordeleko Ikhastetxe nausian españula erakasten düzü, "laguntzale" edo "ürgazle", assistant titüliareki.Lfn GH 1963, 217.