1.
nekebide,
nekabire.
Tormento, motivo de aflicción; mortificación.
Arrizkoak dirala, Jauna maite dutenak edo ez dutela nai-gaberik ekusten, Jaunaren izenean beren buruak nekatzen dituztenean edo bestek neka-bideak ematen dieztenean.
Mb JBDev (ed. 1900) 194.
Artu konfesoriaren borondatiaz gorputzaren nekabide edo mingarriren bat.
CrIc 79.
Orietaik tugun presentak / neka bidia inozentak.
Bordel 59.
Iñori neke biderik emateko gai ikusten etzituztelako, pakean utzi zieten.
Lard 147.
Lardaska txarrak ondorenian / neka-biriak baditu.
PE 56.
2.
nekebide.
Camino penoso (sdos. prop. y fig.).
Urrikari gogorrak / neke bidekoak, / trabajuak aundiak / kabu bagekoak. / Eun legua bide / Santiagotikan, / euri, elur, jelakin / beti bustirikan.
Echag 259.
Neke-bide ua ibillia dezu beraz gaurko Lizardi itzalgarria; ta ez da ortaz zer lotsa; mendibide-lokatzak abarka zakarrez gaindu ondoren [...] zaldun-oski garbi dirdaitsuz yantzia agertu bait-zaitzu gizona.
Markiegi ( in
Ldi IL 9
).
[Ama neketsuaren] oiñazeen pare ezarriaz, neke bide medar, arritsu ta arantzadunean lagun dakiguzan.
Erkiag Arran 184.