1.
zarkote (
V, G, AN, Ae)
Ref.:
A Morf 274;
EI
144
.
Algo viejo.
"Vejarrón"
A Morf 274.
Senargei batzuk zarkoteak dituzu, beste batzuk gaztegiak.
Ag Kr 161.
Gizakume gazteak etzioten itz legun bat iñoiz esan, zarkoteak ere benetako eskabiderik etzioten egin.
Ag G 298.
Ermoken topau eban kalean emakuma zarkote, bere antxiñako neskatilla laguna izan zan batek.
Echta Jos 181.
Txomin-txikik, zarkotea izanarren, erakutsi eban, oraindiño ankak bereak ebazana.
Ib. 302.
Jakiebanean Longin Mundakako, bere ezagun zarkote bat zala.
Ib. 276.
Utsala, ziñez, gaxterik eroritakoa, zarkote eraikitzea.
Zait Sof 116.
(No ref. a personas).
Gizarte zarkotea lilluratu zun gaztea zenun.
Zait Gold 177.
2.
zarkote
(V-ple-m-gip ap. A). Joven que tiene maneras de viejo.
XAHARKOTE
(xarkote AN-5vill-ulz ap. EI 144). (Forma con palat. expresiva). Algo viejo.