haserre-erraz.
Propenso a enfadarse, irascible.
v. haserrekor.
Emendik dator sarri komulgatua gatik irautea bizitza epelean, ez aurreratzea birtuteko bidean, beren buruben ildura edo mortifikazio gutxi edukitzea, aserra-errazak izaitea.
Mg CC 232.
Aserre erraza ta sutsuba bada, begiratu biar dau ezi daben edo ez bere jenijo bizi ta gaistua.
Mg CO 33.
Beazuna bera eztitu; / gizon sutsua otzitu; / aserre erraza bigundu: / okerrena ere zuzendu.
Mg ( in
VMg 104 (tbn. en Zav Fab RIEV 1909, 34)
).