(
BN-baig; urhubi BN),
urhuri (
BN-arb)
Ref.:
A (urubi, urhuri)
.
Aullido, grito.
"Aullido de perro, lobo y graznido de búho"
A (que cita el ej. de Lç).
Cf. 1 orrobia, ulubi.
Eia orain abratsák, nigar egizue, urhubi egiten duzuela zuen miseria helduren zaizkizuenakgatik.
Lç Iac 5, 1 (He egizue nigar eta marrubia, TB aurthik zazue oihu handirik, Dv orrobiak eginez, Ol garraixika, Ker garrasika, BiblE egin negar eta aiene).
Ihizi hekien urhuriek eta orroek gatzatzen zioten odola.
Jnn SBi II 239.
Geroxago adituren duzu, urhurika ari dela (txakur errabiatia); bainan ez da ordukotz haren urhuria jadanik entzun dukezun bezalakoa; ez otso urhuri, nunbeit tuta joiten dutelarik, zakurrak egiten duen hura; ez, bainan bai bere gisako urhuri itsusi ilhun bat, erkatsa balitz bezala.
EGAlm 1904, 30.
(ap. DRA)
Barkilleroaren txirringa arratsalde guztian larrapo-urubiaren gisan.
Anab Usauri 38 (ed. 1986, 38 arratsalde guztian ari ta ari
).
Oiu bat dute guzien artean; urubia besterik ez da bereixten.
Or Mi 133.
Ontzak ala du urubi (karraxi) negargarria.
Or Eus 247.
Itsaso aundîk itzaliz artu / oi du urubi aundiena; / ezin itzali bertan bertako / giza mintzorik aulena.
Ib. 396.
Otso goseak / urubi luze-minbera...
SMitx Aranz 95.
Aren olerkietan, arranoaren urubiak eta usoen urrumak entzun bide ditzakezu.
Zait EG
1950 (1), 9.
Haizearen hurubian, galernaren orroan.
Othoizlari 1958, 190.
Etzen norbeit kantuz adiaraztekoa itsasoaren urhuriak, zeruen eder handi izigarria, [...] gizonaren bihotzean ihalozkatzen diren azturen orroa. JE Bur 159.
URUBIZ.
Aullando.
Gaua iragaiten zauku garhasia harrigarrienen erdian. Hienak hurubiz inguruan dabiltza.
Prop 1896, 270.
Huntzak hurubiz ari / oihan erreketan.
Etcham 194.