1.
(
euz- V-gip ap. Iz
LinOñ
;
Lar),
iduzkitu.
Exponer(se) al sol.
"Asolearse"
Lar.
"Trangatu-aurretik euzkittu egiten zan liñua"
Iz
LinOñ
177.
v. eguzkiztatu.
Argi-hastea iduri, / Bazabiltza iduzkituz / Jainkoz, garbiz eta zeruz, / Iduzkituz guziak, / Dohakabe beltzenen bihotz, begiak.
Iratz 191.
(Uso sust.).
"
Eguzkittu bat emon oni, ten al sol esto un rato"
Iz
ArOñ
.
2.
Convertirse en sol.
[Argi-iturri] onetan [doktore] batzuek izartu, besteak onetan eguzkitu ziran.
Lar SAgust 9.
3.
iguzkitu
(H),
euskitu
(V-gip ap. Iz ArOñ). "Faire soleil. Egun guzian etzen, ou etzuen iguzkitu, le soleil ne parut pas de tout le jour" H. "Euskittu dau, ha salido el sol" Iz ArOñ.
Badutela han traba zerbeit, hantzen zeiena hezearekin; gero iguzkitu duen bezain sarri, hertzeko.
JE Med 13.
"
Lehen odeiatuak gengozan, orain eguzkitu gara, antes estábamos reñidos (litm.: anublados), ahora nos hemos reconciliado (V-gip, FSeg)"
A EY III 330.
"Salir el sol. Euzkitu baño len, yeikitzen naiz egunero
"
Asp Leiz2.