2.
(AN-erro ap. A
; -ph-SP, Dv, H),
epetu (V ap. A
; Lar). Fijar un plazo; limitar, poner límite(s)."Déterminer un temps prefixé"SP.
"Surseoir, fixer un terme, un délai"Dv.
Cf. Lar: "Día diado, egun epetua". Hurbil duan finak sarri ephatuko dik bizitze hunetako korsu laburra. SPPhil 544.
Adiskidetasun hek [...] sartzen eta ephatzen dire haragizko bekhatuan. Ib. 288.
Eztezazula zure pazienzia epha egiten edo eginen zaizkitzun horrelako edo halako bidegabetan. Ib. 189 (He 191 mugarizta).