2.(BN-lab, R (-oĩ) ap. A), puntzoin (L-ain, BN ap. A; Dv), puntxoin (H (+ ph-)), puntsu (S ap. A), puntxu (ph- Foix ap. Lh (-txo)). Puntal. "Étai, étançon" Dv. "Puntal", "sostén de hierro para reforzar las columnas viejas" A. Izpiritu eskasak eginarazten diote haro, eta harrabotsaren puntzoin heldu zaiote urgulua. HbEgia 127.
Den guzia da etxe estalgia zur-phunzoin batzuek dadukatela. Prop 1906, 79.
sense-3
3.puntxoi. "(AN), punzón, palito que se atraviesa en la lanza del carro para impedir que los bueyes, rehuyendo la carga, se arrimen el uno del otro" A.