1.
(S ap. A
; SP, Dv, H(L, BN)),
ihiabali (SP vEys, H in m . ) . (Sust.).Cobarde."
Ihiabalia, ihabalia, homme sans courage"SP.
"Lâche, sans courage"Dv.
"Poltron, lâche"H.
Todos los lexicógrafos citan los proverbios de Oihenart. Duvoisin atribuye a Pouvreau una variante ihiauli, sin duda una mala lectura por ihiabali <ihiaua->; la misma explicación ha de darse a ihanali en DRA. Lhande da además, seguramente por hipercorrección, ihabale y ihiabale. v. jabal. Ihabaliaren ezpatak punta motz, ahoa lanputs. "L'homme qui n'a point de cœur"
.OPr 274.
Ihabalia noiz ere ihabaliarekin liskartzen baita, aitzin ioileak duke garhaita. "Le poltron"
.Ib. 629.
sense-2
2.(Vb.)."(S), apoltronarse"A.
"S'effrayer. Hori aski duzu ihabaltzeko? cela vous suffit à vous effrayer?"Lh.
Cf. jabaldu.