(V-arr-oroz-m, L, B, BN, S; -kaari V-gip),
tirakalari (V, G, B)
Ref.:
A(tirakari, tirakalari);
Lh(thirakari);
IzArOñ(tirákaarixa)
. "Animal que tira o arrastra bien"A.
Oiek orrela ondatu eta / eskatu dizkit iriyak, / eder askuak prestatu nizkan / bastante tirakariyak. TxB I 237.