1.(Adj.).Que no tiene vicios. Izanzaite biziogabea, ez sobra ta ez gutiégi. LEProg 124.
Autatzekó senárra biziogábea ta espeziálki ardoan tenplátua. LE( inBOEanm 508
).
sense-2
2.(Sust.).Falta de vicios. Seigárren prénda tenplánza ta biziogábea. LEProg 124.