1.
(V-ger-oroz, G, R; Lar, H (G)),
pipoil (-oill SP→Dv, A, Lar),
pipa-olRef.:
A(pipoill)
. Duela."Duela, tabla de pipas y barriles, pipola, pipolla
"Lar.
Zenbat pipol, arraun, allere, barrika ta tonel. IztC 129.
Tellarik batere bage, zeñaren ordez pipolakin estaliak zeuzkaten Eliza ta etxeak. Ib. 67.
Itsasoz ibilteko nai ta nai ez bear diraden ontzidiak, arraunak eta pipa-olak egiteko. Ib. 125.
sense-2
2."
Pipoila edo goloa (la douve). [...] Bizi da gibelaren zain artetan, xurgatzen duela odola"GatxitegiLaborantza 186.
(Esta acepción parece ser fruto de una trad. de fr. douve (nombre de un gusano parásito), homófono sin relación etimológica con douve 'duela de tonel'). Iresten dituzte ardiek. Barnerat sartzen diren ber, pipoilak azkartzen, larritzen, eta aintzina odol edaterat eta arroltze egiterat bermatzen. Badira, gibelean pipoilen hiltzeko sendagailuak. GatxitegiLaborantza 186.