(arkolau V-ger, arkola V-ger-ple-m ap. A),
arkoldu (V-ple ap. AEzale)
Adornar. "Bizkai ta Gipuzkoako apaindu-n ordez arkoldu esaten da gure Txorierrin, arkolau Mundaka-aldean" A Ezale 1897, 150n. "Gaur-eguneko neskari, gauza dan gauzarik egin-orduko, jatorke goiz-erdia: ez etxeari arnasa artu-eragin, ez salea arkolau, ez eskaratz-aldea taiatu, ezebez: [...] ni vestir la sala, ni arreglar la cocina, nada" A s.v. taiatu. "Arkoldu. Componer, arreglar; venir a un convenio (Darric)" DRA. Arro ta errekarteak sarats lora-zuriak arkolau daizuezala. AEEs 1916, 108.
Taiatu ta arkolau dagijezala ama-semiontzat gela bana ta jantzi dagijezala dotore nire jarraigokuai yagokaen eraz. Otx 118.