(G ap. A
; Aq, Dgs-Lar 5),
gatzemaila (V ap. A),
gatzamaile (V ap. A
; Añ)
Cocinero; en una ferrería, el que se encargaba de cocinar y de otros trabajos no especializados. "Aprestador en las ferrerías (V)" Aq 826 (Lar ib. 1313 <gaze->). "Herrero [...] el aprestador, gatzamallea" Añ. Izentetan da gatzamallia, onek jaon edo zaindu biar dabelako lapikua, ta oni gatza ezarri edo emon. Au da beste iruren morroe edo otseiña legez, aginduten jakon guztija egiteko. MgPAb 126.
Gatzamalliak txikindu edo jo biar dau agoe guztietarako mia malluka txikar bategaz. Ib. 128.
Gatz emalleak: bertiraungoak iru errial egunean. MurgaEE 1895b, 518.
Joan zirean ontzi atara pillotua [...] eta sei gizon; euretarik bat gatzemalla (cocinero). EchtaJos 265 (v. tbn. 280).
Itxas-mutillak zein gatzemalleak. Ib. 280.
Gizon umo ta andreak ba doaz ogera, / gatzemaille gaisoa sutean utzita. OrEus 13 (v. tbn. 159).
Ni naiz gatzemallea / danetan gaztena. NEtxAntz 18 (en una ferrería).
v. tbn. Garayalde Elezar 75 (gatzamalle).