Etim. De arran- (< arrain) + parrilla .
(-illa G-to; VP
),
arranparrila (-illa G-bet),
arramarrila (-illa G)
Ref.:
A (arranbarrilla, arramarrilla);
Zt (comunicación personal)
.
Parrilla.
"
Arranbarrillak, parrillas"
VP
46v.
Cf. Mant EE 1883b, 402n (en comentario a una traducción): "En el texto suletino se emplea la palabra grisilla, a la que corresponde la guipuzcoana arranbarrilla".
Bai, oiek dirurite: Arranbarrillak / burruntziyak / krespi ta padera.
Alz STFer 128.
Bai ta zu zure aranbarrillakiñ sukalde txokora.
Ib. 130.
Arratsalde osoan euki zituzten su andiaren aurrean, lapikoak gargar, kaxuelak pill-pill [...] eta, azken orduan, zartagi ta arranparrillak txir txir txir.
Ag G 227s.
Badaki, jauna, eliza askotan San Lorentzok eskuetan iduki oi duen arramarrilla zabala?
(AN-ulz).
A EY II 305.