1.
belutxu .
(Dim. de belu
).
Un poco tarde.
Juana Marik eta senarrak, usmau eben, Martin noizik-beñean, goizean-goizetik ardiak basora eroan da gero, belutxo etorten zala etxera.
Echta Jos 38.
Belutxo egin jat geure autuetan, da banoa arin-arin etxera.
Ib. 133.
--Orain meza nagusira noa, eta belutxo izango ote dan beldur naiz. --Ez; garai onean zoaz.
Urruz Zer 96.
Porteu az, mutil, belutxu baña!
Enb 191.
2.
(Lar, Añ (V)).
Breve tardanza.
"Mórula, detención breve"
Lar, Añ.
BELUTXOAGO.
Un poco más tarde.
Ezekian ordu atantxe edo belutxuago Talara ioan bear izaten ebanik.
A BeinB 86.
Besteak baino belutxuago eldu nintzen eskolara.
A BGuzur 124.
Ainbat ariñen ezkondu adi, eta belutxoago damutuko az.
EgutAr 17-1-1959 (ap. DRA
).