1.
xistukatu (
L, BN ap. Lh
; H),
xixtukatu (
Dv),
ziztukatu.
Silbar (a una persona, en signo de desaprobación).
"Siffler quelqu'un"
Dv.
"Poursuivre quelqu'un à coups de sifflet"
H.
Plazatik atera da, gaizoa, oihukatua ta xixtukatua.
Herr 18-8-1960, 2.
Erran bazuen erran, uhukatu ginuen ta ziztukatu.
Herr 5-7-1962, 4.
azpiadiera-1.1
Llamar la atención (a alguien) con un silbido.
Huts edo falta baten gainetik, jujak ez ditu pilotariak haur batzu bezala xixtukatzen eta geldi-arazten kintzea nork irabazi duen erraiteko.
Herr 8-10-1964, 4.