1.
(B ap. A
; h-L, BN, S ap. A; Dv, H) . (Vb.).Rajar(se), agrietar(se)."
Harrasi hirrikatua, mur lézardé. Gaztaina hirrikatua
"Dv.
"
Oindagora hirrikatua, talon dont la peau s'est fendillée"H.
"Abrirse el erizo de la castaña, el pericarpio de la nuez"A.
v. arrailatu; 2 irrikitu; kirrikatu. Lur elkhortu [...] alde guzietarik arraillatua eta irrikatua. HePhil 494 (SP 487 irritua eta arraillatua).
Lurra xigortzen eta hirrikatzen da. DvLab 312.
Haizeak eta euriteek [...] zilatzen, irrikatzen, porroskatzen dituzten mendixka batzu. JEBer 41.