1.konpesakizun,
konfeskizun(Sust.). Materia de confesión. "Konfesakizun aundiyak ditu" (G-bet). Lenbiziko konfesaldian nituen konfeskizunak. MbIArg I 280.
Pekatutzat ta konfesakizun preminazkotzat euki ditubanak. MgCO 200.
Konfesakizunik ere eztuela uste duenak. Gco I 433.
Uste dozu pekatu mortala zala, ta konfesakizuna dala orain. AñMisE 146.
Pekatutegi au guztiau ez eskrupulutzat, ez konpesakizuntzat bere artuten ez ditubeenak. fBOlg 53.
Baldiñ konfesakizunik ezpadaukat. ArrMay 96.
v. tbn.
CrIc 98.
sense-2
2.(Adj.).Que debe confesarse. Iñoiz ezer utzi ote duan lotsaz konfesakizuna ta astuna zeritzonean. MgCC 177 (tbn. CO 264).