mainatoki (-nh-Dv). "Mainhatoki, lieu où prende des bains en mer ou en rivière"Dv.
v. BAINU-TOKI. Azantz eme batekin zoazen iturri batzuek egiten zituzten asko lekutan mañha toki batzu bridioa bezen garbia eta arrasoak. "Formaient en divers lieux des bains".DvRIEV 1931, 556.
Zoaz, garbi zaite Siloeko mainhatokian. DvIo 9, 7 (Lç ikhuzgarri, He mainho, LE balsa, Ol, Ker urtegi, Leon ur-aska, BiblE ur-putzu).