(Dv→A, HeH Voc, H); ahozpekatu (L-sar ap. A ); ahuzpekatu.
Postrarse, prosternarse. "Se prosterner, se jeter la face contre terre" Dv. "Ahuspez erortzea" HeH Voc. "Se prosterner" H. v. ahuspezkatu, ahuspeztu.
Eta zerbitzari hura ahozpekaturik lurrean, othoizten zuen. TB Mt 18, 26. Izpiritu gaistoek, hura ikhusten zutenean, ahuzpekatzen ziren haren aitzinean. TB Mc 3, 11. Indianoak ordea nola Dom Boskoren Semeek gurutzearen oinetan ahuspekatzerat erakharri zituzketen? Prop 1907, 151. (ap. DRA) Hautetsi berria, aldareko mailen gainerat ahuspekatzen da, eta han etzana badago. Lander EEs 1916, 60. Esau lau ehun gizonekin biderat ethorririk, Jakobe zazpi aldiz ahuspekatu zen haren aintzinean eta bere dohainak eman ziozkan. Zerb IxtS 24. Hoik oro emanen dauzkitzut, ahuspekaturik adoratzen banuzu! Leon Mt 4, 9 (He ahuspez jarririk adoratu, Echn auspeskatuik adoratu, HeH ahuspez eroririk adoratu, Ker auspaz gurtu, IBk ahuspez gurtu). Lasterka joan zitzaien bidera, eta lurrean ahuspekaturik, erran zuen: [...]. Bibl Gen 18, 2.