1.
(
L, BN; SP (sin trad.),
Urt,
Dv,
A),
atzemale (
Lar),
atzamaile (
S; h- S),
atzemoile
Ref.:
Lh (atz);
Lrq (hatzamaile)
.
Atrapador, cogedor.
"Ambitor, [...] handirasunihiztaria [...] handirasun zuzen makhur atzemailea
"
Urt II 27.
"Agarrador"
Lar.
"Celui qui trouve, attrape"
Dv.
"
Hatzamaile, celui qui attrape, celui qui apréhende"
Lrq.
[Iudas], zein izan baita Iesusen hatzamailén gidari.
Lç Act 1, 16 (TB y Dv hartu dutenen).
Eztuála beldurrik, oraindanik gizon hatzamaile izanen aiz.
"Preneur d'hommes"
.
Lç Lc 5, 10 (Dv gizon atzemaile; TB gizon bizien arraintzaile).
Hala lehen zinelarik / urean arrantzaille, / gizon basatuen egin / zintuen atzemaille.
EZ Noel 147.
Ordea nihork eztu bere oldez amoriorik emaiten, non eztuen bada eta ezpada amorio hartzen. Ioko hartan atzemaillea atzemana da.
"Qui prend est pris en ce jeu"
.
SP Phil 290 (He Phil 290 atzemaillea).
Barkoxeko lürretan ez xerka Etxehun, / Haren atzamailiak beitabiltza undun.
Etch 128.
Gaineratikoan orok ere, bizi gireno, badugu dituzkegun itzalen hatzemaile frango.
HU Aurp 149.
Ta bizkor eraso zion atzemalle ausardiari egaztiak mokoka.
TAg Uzt 117.
Semeak, [...] [neskame] atzemanak atzemaillearen gogara zigorkatu zitun.
Or Aitork 229.
Ibillera ta leku kutunen barri ondo bai ondoago ekien [...]. Txirlarri edo perla ederren idoro-lekuaren barri, onein atzemoilleak bezela.
Erkiag Arran 26.
(Uso adj.).
Bazakin ikhaskin heiek eskuak zikhinak bezain hatzemaileak zituztela.
Prop 1900, 17.
(sg. DRA, pero no se encuentra en esa pág.)
2.
(L, BN ap. Lh
; Dv→A),
atzamaile (S ap. Lh
).
Engañador.
"Celui qui [...] trompe, dupe, séduit"
Dv.
Aparta hakit, atzemaile gaixtoa; ez duk ene ganik zathirik eramanen.
Dv Imit III 6, 4 (SP enganatzaille, Ol lilluratzalle, Leon ttattolatzale).
Berehala ekhar arazi zituen alde orotarik sorginak direlako jende hatzemaile batzu.
Prop 1881, 82.