(V, L; Lcc, Urt, Dv);
astako (V, G)
Ref.:
A(astoko, astako);
EtxbaEib(astokua, astako);
ElexpBerg. Dim. de asto. Se usa frecuentemente como nombre propio en cuentos y fábulas. "Borrico" Lcc. "Blax, [...] astatzarra, astoa, erhotzarra, astoko" Urt III 365. "Astokua, borrico. Zure semia astokua galanta, neriari ostikoka, tu hijo bien borrico, coceando al mío" Etxba Eib. "Astako, personificación del burro en la fábula. Gero astako agertu zan aundiki jantzitta, luego don Burro apareció vestido de noble" Ib. "Len zan astako, gaur zaldun dirua eiñ dabelako, al burro que era antes, ahora caballero, con haber hecho dinero" Ib. "En los cuentos personificación del burro. Beiñ juntau die Astoko, Otsoko ta Mandoko" Elexp Berg. Eta aurkitu-zué Jesusek astoko-bát, eta jarrize arren gáñean, nola baizégo eskribiturik. LEIo 12, 14 (Lç asto-ume, He, Leon astokume, EvS asto hüme).
Orrá zure errége eldu-dá jarririk asto-báten astókoan. Ib. 12,15.
Ezi zer erakutsikodú estakiénak? Astoain húmea astokó. LEProg 116.
Jauna, tutulu bat naiz, astoko bat naiz [...]. Gorputza da arimain astokoa. (163). LE-Ir. Baña preziso barinbáda pasátzea astókoak bére trabájua, biz sálbo arima gorputzarén kóstus. LEOng 112r.
Juadi eure etxera, astoko. ABGuzur 147.
Otsokok Astokori: Gau on, jaun astoa; / Astokok Otsokori: To, gau on, otsoa. Ox 118.
Orra, zure erregea badatorkizu gozo, asto gañean, uztarpeko abere baten ume dan astokoaren gañean eserita. IrYKBiz 374.
Zer dala ta askatzen duzue astokoa?Ib. 375.
Or ikusi det astoko egur artetik igasi dijoala. BBarand 41.