anuntzatu (S ap. Lrq ; Gèze ( -nz- )), anontzatu.
Anunciar. v. ADITZERA EMAN, iragarri.
Gizoner anünziatü zeeten bakia eta adoratü züten Establian salbazalia. CatLan 38. Galthatüren dere semia / berhala libra dizen / eta nula bizirik zen / anonzatü ükhen zeren. Xarlem 1527s. Laster egin zuten haren diszipuluei anontzatzerat. TB Mt 28, 8 (Lç deklaratzera, Ur adiraztera, Dv, Leon berriaren heltzera, Ip berriaren emaitera, Or, IBk, IBe berri ematera ). Belea egiña duk orakletarako; / Aldiz Bele emea gaitza anontzatzeko. Gy 227. Anhitz egun aitzinetik, anontzatua da besta hori. Elsb Fram 75. Patriarkek egürükia eta Profetek anonzatia. Ip Hil 9s. Profetek anonzatü beitzien izar berri batek markatüren ziala haren jitia. Ib. 104. Zelütik jinik aingüriak, / Mariari anontzatzen / amatako Jinko Semiak / Hura diala haitatzen. UNLilia 3. Anuntziyatu zuen / orduko bolara. Tx ( in Imaz Auspoa 24, 55 ). Anuntziatu iñun danian / apostu edo festarikan. MendaroTx 327. Aspalditik zeguan / anuntziatua. Auspoa 39, 81. Orra, beraz, alabak amatzeko bidean zela anuntziatu zaukunean, pozaren pozez jarri nituenak. Xa EzinB 60. Huna nun anontzatzen daukun [...] joan behar zuela misionest. Etchebarne 113. Eguna ta ordua jarrita zeuden; ederki anuntziatuta ere bai. Albeniz 264. En DFrec hay 6 ejs. de anuntziatu y 1 de anunziatu, todos ellos meridionales.