Interior, espiritual, profundo.
v. barnekor, barrenkoi.
Hemengo egia, eta berthute gehienak beretuak bezala zituen, eta hura bezaiñ barnekoia, eta sainduen eskolan jakina behar da hemengo maxima gora eta perfetei bere edertasuna [...] erdera atze batean konserbatzeko.
(In Ch pról.
).
Ikhasazu barnekoi <barneschoi> izaiten; egia eternalen gogoan erabilzen. Ch (ed. 1788) I 10, 2.
Gizon barnekoi antzo Zure legeak alperrik pozten nindun, beste lege batek baininderaman, gorputz-legeak gogo-legearen aurka.
"Secundum interiorem hominem"
.
Or Aitork 194.
Elias barnekoia ez-baiñan, agerikoia alatzen zun; ianari ua gabe akitu baitziteken.
"Nec interior Helias, sed exterior pascebatur"
.
Ib. 413.
Norbait utsean erori baledi, barnekoi zeratenok, alakoa samurki jaso zazute.
(Gal 6, 1)
"Qui espirituales estis"
.
Or MB 569.
(No aplicado a personas).
Arimak ez du beste arazorik, begiratu goxo etengabean Maitea ikusi ta maite izatea baiño. Ixil utsezko egoitza barnekoian bi zorakortu.
Onaind ( in
Gazt MusIx 150
).
Leku seguru ta egokiagoak diranak gogoratzen dizkio: "ur gardena darion muiñoa", "ango itzalpe barnekoia", "goi dagon artzuloa".
Ib. 157.
Introvertido.
Alde batetik, bada, barnekoiak eta neurotikoak idatzi dituzte egunkariak.
Txill Let 74.
Batzuen ustez, igartzen diogu, oraingo seta aunditu besterik ez du egingo Leturiaren Egunkari onek; au da, gizon barnekoi ta etsita aurkeztutzekoa.
Ib. 76.