1.
(V, G, AN, L, BN, S; SP, Dv, H),
ahora,
aboratu,
agoratu,
ahoalatu (S-saug)
Ref.:
A;
Lh
.
Llevar a la boca.
"Mettre en la bouche"
SP.
"
Potxia ahoratu orduko, hil gogorra erori zen
"
Dv.
"
Lehen ahamena ahoratu bezain laster
"
H.
Zeren ahoratu zuen [Adamek] debekatu ahamen.
EZ Man I 42.
Eztu ahora duzun bezain sarri Sakramendu hunek obratzen bere bertute prinzipala.
Hm 211.
Saldia artuten da katillubaz, aragija txikindu ta aoratuten da atzamar Jangoikuak emonikuakaz.
Mg PAb 131.
Enkriak badü phozu. Hartakoz ere, magasietan, paper izkiribü gabekoetan barnen dütie emaiten arrunt ahoalatzen diren gaizak.
Eskual 24-4-1908 (ap. DRA
).
Egunean-eguneango ogi-zatitxoa be ezin eskuratu ta, beraz, agoratu.
EEs 1928, 8.
Bere pipa beltx fina astirekin murtxatuz ahoratzen zuela khe.
JE Ber 34.
Nexka xaxtrakak artzaiarengana urbiltzen ziren ixilka, ta saskian zeramaten maats-morkaetatik bat aboratzen zioten.
Or Mi 44.
Eta ogia agoratuz egundoko ozkadak emoten asi zan.
Or Tormes 69.
Gertu-ta-gero, urrezko / txilibitoak / aoratu, ta abia / ziran, zabala arrotuz / egoak.
Ldi BB 44.
Har gatilua bi eskuekin / duzularik ahoratzen.
Lf (ap. DRA
).
Limosnan ematen ziotena aboratu ta sapai, borda edo zugaizpe batean lo egiñaz.
Etxde JJ 161.
Urre ta marmorezko usain-ontzi bat zedukan hor eskuen artean eta, makurturik, ahoratzen zuen usain maite hori, hainbat mozkor-erazten zuena.
Mde HaurB 19.
Ango gauza gozoak aoratuteko uzian.
Erkiag Arran 119.
Bedar apur bat be agoratu eziñik.
Bilbao IpuiB 48s.
2.
Venir a la boca.
"
Ahoratu zaizkon guziak erran darozkit
"
H.
v. AHORA ETORRRI.
Behar gabe zinik eztakizun ahora.
Harb 8.
Senar-emazte biari esaeutsezan agoratu jakazan berba guztiak.
Echta Jos 177.
Esango zion. Itzak, ordea, ez nai bezela aboratu.
Anab Usauri 65.
Eta "barojalariak" ahora orduko, Santiago Aizarna idazle bipil beldurgabea dator gogora.
MIH 401.
3.
"
Aboratu, introducir los dientes de la carda en el cuero"
A Apend.
.