1.
(S ap. Lrq
; H) . (Onomat. de una acción súbita)."
Krak joan da, il est parti soudain"Lh.
Horra nun, betbetan, krak, predikaria ixildu den. ZerbIpuinak 664.
Eskua hedatzen du usoaren hatzemaiteko, bainan krak sartzen zaio ziloan. EskLAlm 1960, 4 (sic, ap. DRA
).
Etzira luzaz egoiten zure baitan gogoeta [...]. Ez; bainan krak berehala zuk ere zure eskua hara berera. HUAurp 205.
Krak... jauzi batez sarthuko niz barnerat. EGAlm 1897, 30.
Astoa da krak xutitzen. Etcham 204.
Kausitzen ditu hiruzpalau ogi bihi. Krak, ahoan emaiten ditu. BarbLeg 126.
Horra nun bet-betan, beztitzean, krak! konkortua gelditzen den!LfMurtuts 37.
v. tbn.
Eskual 3-4-1908, 2.
azpiadiera-1.1
"(Sc), detenerse cuando menos se esperaba"A.
azpiadiera-1.2
"(BN-baig, S), desaparecer de repente"A.
sense-2
2.
(H) . (Onomat. de un crujido). Krak, krak, krak... Neurkiro zeramazkin Balendinek arraunaldi sendoak. TAgUzt 232.
Oheak krak eta berriz ere krak. Herr 25-12-1958, 4.
sense-3
3.
(BN-baig, S ap. A) . (Onomat. que expresa la acción de dar).
sense-4
4.
(S ap. A) . (Fórmula con la que se expresa la aceptación de una invitación a beber)."Es muy trivial"A(s.v. krik).
sense-5
5.(Onomat. del croar). Igelak, baiña, geroago eta umore obeagoz: krak, krak... jo ta ke!BilbaoIpuiB 246.
azpisarrera-1
KRAK EGIN (V-gip).
a) Romperse. "Krak-eiñ dau zubixak, jendez beteta zala" Etxba Eib. "Bi ume puntan zebitzela, krak ein zeban keixa adarrak" Elexp Berg.
Quebrar, arruinarse. "Zuen soziedade ortan-be kapaz dan bururik sartzen ezpozue laster krak eingo-ok" SM EiTec1 (s.v. klak). b) "Blacterare, [...] ahariak bezala oihu egitea, kras vel krak egitea; blacterar aries, corvus, ahariak, beliak kras vel krak egiten du" Urt III 351.