2 bando.
Tr. Doc. desde principios del s. XIX. Hallamos la var. mando (mandua bota) en unos versos de Valcarlos.
(V-gip, G-azp; Lar, Añ),
bandu,
mando
Ref.:
Gketx Loiola;
Elexp Berg
.
Bando, edicto.
Bandua aitzera etorri nak.
Alz STFer 124.
Bandu onen kontra zerbait egiten duena, kastigatua izango dela.
Goñi 73.
Jarri zuten bandua kale-kantoi guztietan, tronpeta soñuarekin denai aditzera emanta ondoan.
Ib. 73.
Joan ziran, bandoa entzunta bereala.
Ib. 91.
Amar t'erdiyetan zan bandua / aposturikan etzala, / publikuari gusto emateko / prueba bat egingo zala.
EusJok 92.
Bandoa irakurri ez-ezik, "deklamatu" egiten omen zuan.
Alz STFer 127 (nota del editor).
BANDOA BOTA.
Pregonar un bando.
Jose "Caldero" jin da / Napoleongua, / errege diote bainan / eztakigu nungua; / España guzitik / bota du mandua, / haren eskuko dela / gure erreinua.
(BN-baig).
FrantzesB
I 40.
BANDOA EGIN.
Pregonar un bando.
Badaki? Egin da bandua. Galdu dala orratz bat zaldi baten figura urrezkua dubena, eta ura billatu naian nabill.
Alz STFer 131.
Salcedo au egietako gizona zan. Urte askoan bandoa berak egin zuan Donostiko kale-kantoietan.
Ib. 127 (nota del editor).
Iraillaren lenengoetan bandoa egingo zuan errizaiak eliz-atadian.
AZink 38.
BANDOA EMAN.
Dar un bando.
Gure buruak ziren han / Ezarriak preziotan. / Baserritan ezta noblexka sinplerik / Husu gure kontra bandoa ez demanik.
Gy 239.
Alkateak bando bat eman zuen esanaz, kenduko zuela Masabiell-ko itxitura.
Goñi 91.
BANDOA JO (V-gip, G-azp).
Ref.: Gketx Loiola; Elexp Berg. Pregonar un bando; (fig.) difundir una noticia.
Etzitzaion on-iritzi, jakin zuanian bere asko semek osasuna galtzeraño zatitzen zutela gorputza. Ona zergatik, bandua jorik, agindu zien bere semiai, gorputza ilduratzeko ta zatitzeko.
Bv AsL 193.
Adierazi naian / jo zuan bandua.
MendaroTx 184.
Bandua jotzen zan markatzeko / nola dira errienak, / danak ez nuke esan nahi baña / ala dirade geienak.
Uzt Sas 79.
Guda-gazteluak jaso bear zituztela-ta langille-eske bandua jo zutenean.
Ataño
TxanKan
103.
Ollagorrak asi zirala bandoa joa zioken.
Ib. 208.