(Dv),
ifrentzatu. "Proprement tourner à l'envers; au fig. changer de dispositions, de visage; devenir vert de colère, de confusion. On emploie aussi ce mot en parlant du vent, du temps, de la mer. Gogo guziak ifrentzatu diotza
"Dv.
Lafitte Hendaian da errotor higatzen, / xedea diotela gaxtok ifrenzatzen. HbEsk 121.
Ez da aski izpiritu ifrentzaturik ukhatzeko haren nausitasuna. HbEgia 90.
Eta phesiak jorik, hango erregeei ifrentziatu zaiote begithartea. DvEz 27, 35.