1.
(Lar, Añ, H)
(Intrans.). Acercarse a mí, venir a mí; juntárseme. "Adherirse a mí" Lar (v. tbn. Añ). "Niganatu zenean, quand il vint à moi, vers moi. Niganat ditezila zorigaitz guziak, que tous les malheurs tombent sur moi, viennent à moi. [...] Hainbertze ongi egin diot nere etsaiari non niganatu baita, [...] qu'il est revenu à moi" H.
Zu niganatzen zaraneko, nere Jaungoiko maitagarria, birtute-ederren lorez ta lorez ederki apaindua dadukat nik nere biotz au.
Mb OtGai III 182.
Zakurra naizala uste al dek, makilla utsarekin niganatzeko?
Lard 165.
Neure ama on maite zanaren / Eriotzia dala-ta, / Niganatu da tamal-agurdun / Idazki pillo galanta.
Enb 95.
Arrantzale bat niganatu da gizon prestuaren gisa.
Tx B II 119.
2.
(H) .
(Trans.).
Conseguir, obtener para mí, apropiarme; atraer a mí.
"
Niganatu nuen xakhurra, je fis venir à moi le chien. Niganatzen baditut haren begiak, si j'attire vers moi ses yeux. Au fig., m'attirer, me gagner l'affection, la colère, etc... de quelqu'un. Hori egiteaz niganatuko dut Iaunaren bihotza, haserrea, ce faisant je m'attirerai le cœur, la colère du Seigneur"
H.
Ofenditu nautenen amorioa niganatzeko.
Echve Dev 135.
Alare izan det mardultasuna / niganatzeko grazia, / beatzi arroa pasatzeraiño / gaur nago irabazia.
Insausti 71.
3.
(Trans.).
"Apuntarme a mí"
Lar.