1.
(Añ),
aditezin (Lar),
adituezin .
(Adj.).
Ininteligible.
Eta esanaz itzera artepakiak eta aditeziñak.
"Frases entrecortadas e ininteligibles"
.
Otag EE
1881b, 114.
[Jakintzari] haietarik zenbait aski egiazale izan ziren ikusi zuten guzia mundu jakintsuari aldarrikatzeko, orduko jakintzaren teorien bidez aditu ezina zutena ere.
Mde Pr 315.
Eta nere gogamena / adi-eziñez adidun, / jakite oro gainduz.
"Y el espíritu dotado / de un entender no entendiendo"
.
Gazt MusIx 227.
2.
+
aituezin.
(Sust.).
Discordia.
Sendi arteko aitu eziña, / iskilimiña ugari.
BEnb NereA 163.
Goiz illun batean, barruko aitu-eziñak zirala bitarteko, Toledoko karmeldar komentuan morroillo ipiñi zuten, ondo zaindua.
Onaind ( in
Gazt MusIx 146
).
Zar eta gazteen adi eziñak, erriak azken erabagia emonik.
Ayesta 126.
Gure burruka dana izan zan aitu eziñaren medio.
FEtxeb 25.
ADIEZINEKO.
Incomprensible.
Adi-eziñeko gauzak esaten entzun ziotenean.
Anab Usauri 39.
ADIEZINEZKO.
Incomprensible.
Euskera samurra, erreza, aitukorra erabili bear dabe euron idazki ta itzaldietan, ta ez "arri-koxkorrez" (itz barri, aitueziñezkoz) ornidutakoa.
Alt EEs
1930, 124s.