1.
adiaratzaile,
adiarazitzaile,
adiratzale.
Intérprete, traductor.
Eta hek etzeakiten Josepek aditzen zituela: zeren eta baitzen adiarazitzaille bat hekien artean.
'Per interpretem'
.
Urt Gen 42, 23 (Ur adieratzalle; Dv ararteko, Ol, Ker adierazle, Bibl itzultzale, BiblE itzaultzaile
).
Hartarakotz bada Mundu guztiko hitzkuntzen ezagutza eman nahi izatu zioten; bide hartaz interpreten, edo bitarteko adiaratzaillerik gabe bere buruen adiarazteko.
ES 393.
Etzan lan gaitza izan alako adiratzalerik arkitzea.
(Quijote IX)
"Intérprete"
.
Ldi RIEV
1929, 208 (Anab RIEV 1928, 609 adirazlerik, AIr ib. 601 itzulikatzaile, Berron Kijote 108 ele-bi-dun).
2.
adiarazitzaile
(Urt),
adierazotzaile
(Lar Dv, Añ). (El) que avisa, hace saber. "Admonitor" Urt I 207. "Amonestador" Lar, Añ y Dv. "Monitor" Lar y Añ.
3.
adiaraztzaile
(Urt). "Accusator, [...] adiaraztzaillea" Urt I 90.
4.
adiarazale, adierazotzalla, adiratzalle.
Intérprete, que interpreta, explica.
Eta Jaundone Paulo, Ebanjelioaren adiarazale indartsuak nahi zuen nori bere ikhustasun zuzena eman zakion.
Arb Igand 57.
Zergaitik Fedearen lenengo adierazotzalla oneek, [...] egin eben irakatsi labur au.
Itz Azald 19.
Aitagurearen adiratzalle santu askok uste dute gaitzetik itzean deabruaz itzegiten zuela Jesusek.
Inza Azalp 151.
[Museoetako] ikusgai oetara zaletu nai dizkiate boltxebitarrak beren langilleak. Ortarako jarririk zeuzkae agerle ta adiratzalle bereziak.
TAg GaGo 80.