1.
(H (L)),
malino (BN ap. A
; VocBN
, H (BN)),
mali (BN-mix ap. A
; VocBN
),
melin (H (S)),
melina (BN-mix ap. A
),
melino (BN ap. A
; VocBN
→Dv, H).
"Faible, débile"
VocBN
.
"
Melino, faible, sans fermeté morale"
Ib.
"
Langile malina, travailleur mou, lâche. Higi adi malina, remue-toi mou, lâche (que tu es)"
H.
"
Malino, débil, de pocas fuerzas"
A.
"
Melino, débil de carácter"
Ib.
"
Melina, apático, muelle, empalagoso"
Ib.
v. malgu.
[Amodioa] ez da malina, ez arina, ez ergelkeriari emana.
"Mollis"
.
Leon Imit III 5, 7 (Ol melin; SP umu, Ch laxo).
Akhuluaz ernarazten dituela, malin eta ildoari hasteko lotsa diren idi adar haundi ezin iratzartuak.
SoEg EG
1956 (5-6), 68.
2.
(Ref. a cosas).
Flexible.
Badira arheak, lurraren plegu eta izurdura guzieri oraino hobeki meneratzen direnak. Hortzak ez dira arhe-etxe bati finkatuak, bainan kadena malin batzueri josiak.
Gatxitegi Laborantza 53.
3.
(H),
malina (H),
mali (BN ap. Lh
).
Malicioso, astuto, malvado.
4.
Nombre de un tipo de fiebre.
cf. sukale malet (s.v. malet).
Sukar kafardil, sukar malin, sukar ustel, sukar laurden eta holako...
Lf Murtuts 19.
MALIN-MALINA.
"Hurbiltzen zen sugea malin malina eta bat batean iauzi zaion gainera, le serpent s'approchait lentement, petit à petit [...]" H.
MALINXEAGO.
Un poco más débil.
Abel, gorphutzez malixagoa, artzain egin zen.
Etcheberry 8.