1.
(V-m ap. A
).
Padrino.
"Padrino de boda"
A.
"
Udazkenean ezkonduteko dagozala ta osabea jatorkela albotiko izatera? [...] ¿que se casarán en otoño y que viene su tío a servirles de padrino? (V-m)"
Ib.
(s.v. zabal). Cf. ALBOTIKO (s.v. 1 albo).
Izango zala eskontzea / eguna zabaldu barik. [...] Zapatu baten ioan zirean / Abadea ta Maria / albotikoak ta mutila.
Azc PB 169.
Aurrerantzean guztiz gaitza izango eida gizonak euren arteko aserreakaitik alkar il edo zauritutera, orain legez, albotiko ta guzti ioatea.
Ezale 1897, 23b.
v. tbn. A BeinB 68.
2.
(V-m ap. A
).
Vecino, persona que está al lado.
"Compañero de fila"
A.
Pax Domini meza-emoilleak esanda gero, albotikoak alkarri begiratu ta burua makurtu ta bakea emoteko besarkatu zireanean.
A Ezale
1897, 315a.
3.
Testigo.
Erri oso bat albotiko (testigu) danean, ostera, yazoera biloiz itsusiak ezin leitez ez yantzi, ez apaindu.
A Latsibi 143.