Euskaltzaindia. OEH. Orotariko Euskal Hiztegia
goiburua
sense-1
(Urt I 181),
resolbitu.
Resolver, decidir.
v. erresolitu.
Ote zedukan animoa resolbiturik forzatzeko edo engañatzeko.
OA 160.
Diren yago edo gutiágo nekazarietáik salbatzendirenak, estigu errán Jangoikoak ta ezdezáke erresolbitu nere diskursoak.
LE Prog 96.
Berak disponitu, / gusto duben aldera / erresolbitu.
AzpPr 79.